Saat Kehilangan....

Hari Rabu ada majlis besar di sekolah ibu.

Majlis persaraan Tn Haji Mohamad merupakan Guru Penolong Kanan Pentadbiran.

12 tahun ibu mengenali Tn Hj, seorang yang amat baik, cool, 

mengambil berat, penuh dengan toleransi.

Umpama seorang bapa kepada seorang anak,

seorang rakan yang banyak membimbing ibu,

seorang abang yang sentiasa melindungi adik.

Kami amat rapat.

Jika ada masalah di sekolah, Tn Hajilah orang yang pertama ibu cari.

Dan setiap kali Tn Haji ada persoalan, ibulah yang Tn Haji cari.

Antara kami ada chemistry.
Bila nak mohon cuti berganti, ibulah orang pertama Tn Hj cari,
bila bertugas di masa cuti, ibu jugalah orang pertama diberi buat pilihan.
Mungkin Tn Haji memahami yang kampung ibu jauh, punya tanggungjawab
menjaga mama yang sakit semasa cuti.

Dan yang paling tidak dapat ibu lupakan setiap tahun Tn Haji minta pendapat ibu

untuk mencari calon untuk Anugerah Perkhidmatan Cemerlang staf.

Pernah ibu bergurau:

"Kalau macam ni, bila Tn Hj nak bagi APC pada saya ni......."

Bila Tn Hj menyuarakan beliau hendak bersara awal,

kami semua bersedih.

Kami belum bersedia untuk kehilangan beliau tapi apakan daya,

Tn Hj ingin berehat setelah 33thn bergelumbang dalam dunia pendidikan.

Kami melepaskan Tn Haji dengan berat hati.

Rasa amat kehilangan yang amat sangat.

Masih ternampak bayangan Tn Haji dimana-mana walaupun sudah

hampir 2 minggu beliau bersara.......

 Tuan Haji menjadi kesayangan semua....

 Farouk membesar di depan mata beliau.

Sedari ibu mengandungkan Farouk...hingga Farouk masuk darjah 5.

5F pernah menjadi murid kepada Tuan Haji.

Tidak ternilai jasa-jasa beliau.

Kerana beliau 4F mampu meraih A dalam subjek BM setiap kali peperiksaan.

Cenderahati yang tidak seberapa nilai berbanding jasa-jasa beliau pada anak2 ibu.

 Bergambar kenangan disaat perkhidmatan terakhir beliau.

Airmata tak perlu dikira.

Bergenang sepanjang majlis...

Sekuat mana ditahan...selaju itulah ianya mengalir.....

 Akhirnya Tuan Haji diarak dengan menaiki jeep.

Semakin jauh hati semakin sayu.

Sudah tidak ada lagi seseorang yang sering memberi kata-kata nasihat...

Kami dalam proses suaikan diri dan menerima

Hakikat kehilangannnn.

                                                                       Gambar selingan.

Gambar ni dah lama sebenarnya.

kalau tak silap ibu gambar ni di ambil setelah ibu baru sembuh

 dari demam denggi pada bulan November 2013.

Muka pun masih pucat lesi.....

Saja tepek gambar ni sebab nak wish terima kasih pada 

Ummiross yang hadiahkan kain batik tu pada ibu.

Ni baru sempat tepek gambar yang dijanjikan.

TQSM ummi. Moga bertambah murah rezeki ummi....

Ibu jahitkan baju pink pekat untuk match dengan kain batik tu....

Baju ni ibu pakai masa majlis persaraan Tn Haji......