Entahlah Sampai Bila!!!

2 hari cuti menyapa.
Ibu lalui dgn penuh sedih dan resah.
Trkenang kisah bbrapa thn kebelakangan (kira flash back la nie).
Ibulh org yg paling sronok, hepi, gembira dan trgedizzz over dos bila dtgnya cuti.
Dan kamilh org pertama yg trpacak kt kg bila cuti.
Kita pelanggan tetap rumah mama n abah.
Dan di kg mmg tersedia bilik khas buat kami anak beranak.
Maklumlh sepanjang cuti kami abiskan di sana.

Sekarang,
Setiap dtg cuti, mcm jadi mimpi ngeri.
Kalu boleh, ibu xnk ada hari brnama cuti.
Biar setiap hari ibu ditempat kerja.
Biar ibu boleh lupakan ttg cuti yg panjang.

Dan di awal cuti semlm,
ayah br tiba dr brseminar selama 4 hari.
Belum panas b*nt*t dh packing brg.
Ayah kena g Gunung Ledang utk siri Ekspedisi selama 2 hari.
Anak2 ada kelas takwando,
Dan ibu terkontang kanting sorg2 dok layan tenet.
Paling menyakitkan jiwa, bila line tenet mcm siput sedut yg nazak tu.
Dgn lappy ibu yg masih sakit kt spital tu.

Oh,..tension, stress, geram, sakit hati n mcm2 rasa.
Dan sepjg cuti, ayah ada aktiviti,
Along n angah ada tuisyen,
Beby n Farouk ada kelas agama di SABG,
Naurah..sama cam ibu...bosan n sunyi.
Hanya akn penuhi jemputan kawin di sana sini.

Setiap hari ibu brganyut kt telefon brsembang dgn mama.
Bkn sekejap...maunya brjam2.
Ibu perduli apa ttg bil.
Ibu xkisah....
Ttp ibu rindu nk tatap wajah mama.
Rindu tramat sangat.
Ibu tahu mama sedih bila ibu kata xboleh balik.
Mama mesti rindu pd kami.....
Ibu mmg rapat dgn mama.
Segala kisah kami kongsi brsama.

Ttp ibu kena akui, ibu xboleh mcm dulu.
Anak2 ibu dh besar.
Masing2 ada urusan.
Kesibukkan mereka mengatasi kesibukkn ibu.
Ibu perlu berkorban...dan berkorban.
Dan ibu harap ank2 ibu membalas pengorbanan ibu dgn kejayaan.
Ibu xminta lebih dari itu.
Ibu mahu mereka brjaya n cemerlang.

Ayah....xpayah ibu nk cerita.
Trlalu padat dgn program...ibu xkisah.
Ibu dh trbiasa dgn kesibukkn ayah.
Ibu dh xkisah....n malas nk ambil kisah.

Trkdg ibu drive ke kg sndirian tnpa ayah.
W.pn pd awalnya ayah risau.
Ttp akibat kedegilan ibu, ayah mengalah.
Bkn sekejap...memakan masa 10-12 jam.
Ibu xkisah.....

Dan pagi ini, seawal 5.00 pagi,
ibu trpacak depan lappy.
Hanya ia yg sanggup mendengar rintihan ibu........